نقد و بررسی Max Payne 3

سعی می‌کنی تا ازش فرار کنی، ولی هر چی بیشتر فرار می‌کنی، عمیق تر و وحشتناک تر پشت سرت رشد می‌کنه و لبه‌های دهن اون کفش‌هات رو می‌گیره. تنها فرصت تو ، برگشتن و روبرو شدن با اونه ، ولی این مثل نگاه کردن به قبر عزیزترین فرد زندگیته. لب‌های یه اسلحه رو می‌بوسی، گلوله ای لرزان در لونه تاریک خودش، منتظر منفجر کردن مغزته … Max Payne ۲: The Fall of Max Payne ” پس از سال‌ها انتظار، حال زمان آن رسیده که با یکی از قدیمی‌ترین دوست‌هایمان در صنعت بازی دیداری دوباره داشته باشیم. با مردی که از شب فاجعه با او بودیم و تمام دردهایش را تجربه کردیم.

با مردی که با او به بلندترین ساختمان نیویورک رفتیم و از ارتفاع بلند غرور و کینه اش، همانند سنگی که بر چاه سقوط می‌کند به پایین آمدیم. بازی‌های Max Payne در مورد داستان نیستند. آن‌ها در مورد روایت حال و بررسی شخصیت اصلی آن هستند، به طوری که اگر نامی‌دیگر برای این بازی انتخاب می‌شد، نحوه روایت و کلیت آن زیر سوال می‌رفت. این سری بیشتر یک وقایع نگاری و شرح حال شخصیت اصلی آن است که عظمت آن در قطعات ادبی است که در دیالوگ‌های او به کار رفته اند. خوشبختانه نویسنده ای مثل سم لیک (Sam Lake) از عهده این کار برآمد و دو عنوان Max Payne را طوری نوشت که تمام دیالوگ‌های آن برجسته و به یاد ماندنی هستند. اکشنی نفس گیر با فضاسازی تاریک و دنیایی کاملاً آمریکایی. حال شرکت Rockstar Vancouver نسخه سوم این بازی را ساخته و ما نگاهی بر Max Payne ۳ می‌اندازیم.           منبع:GamechNwes.com