Alan Wake American Nightmare | خاطرات یک نویسنده

صفحه‌ی تلویزیون نیمه‌برفک است. مردی را به نمایش درآورده که در بین سیاهی خالص به‌دنبال راهی برای خروج است. کلت و چراغ‌ قوه‌ای کم سویی را به همراه دارد و بی‌آنکه بداند به کدام سو می‌رود، به‌دنبال شکست تاریکی است. چهره‌اش را ترس فراگرفته و نمی‌داند در آن سیاهی مطلق چه می‌کند. تیتراژ آغاز می‌شود. خطوط سفید بر صفحه تلویزیون به نمایش در می آید..... نویسنده ... آلن ویک ... 

سم‌ لیک و شرکت پرسر و صدایش یعنی  Remedy، استاد داستان‌سرایی‌های پیچیده‌اند. اگر به چندین سال پیش و به زمان سری مکس‌پین نگاهی بیاندازید، خواهید فهمید که یکی از پایه ‌گذاران ورود تکنیک‌های سینمایی به دنیای‌بازی‌های ویدئویی شرکت اروپایی Remedy است. البته نمی‌توان مکس ‌پین را با فیلم‌های درجه یک سینمای جهان مقایسه نمود؛ زیرا مکس‌پین با وجود تمام زیبایی‌هایش یک نوآر درجه B به حساب می‌رود. ولی باید اغرار کرد درمقابل بازی‌های آن موقع صنعت گیم چیزی از یک شاهکار هنری کم نداشته‌ است. بماند که این بازی از نظر شخصیت‌پردازی گام‌های بی‌نظیری را به سود صنعت بازی‌های ویدئویی برمی‌دارد. آلن‌ویک شاهکار داستان ‌سرایی اخیر سم لیک و گروه نویسنده‌‌ی اوست. داستانی با مفاهیم بزرگ سالانه که در حین ارائه‌ی یک سناریو کلاسیک شما را بر سر جای‌تان میخ‌‌کوب می‌کند. نمی‌توان گفت آلن‌ویک تحولی شگرفت را ایجاد کرد. باید اعتراف کرد آلن‌ویک تمام پرداخت‌های روایتی را در سطح بالایی به‌نمایش گذاشت. نباید از نسخه‌ی جدید این سری Alan Wake American Nightmare به عنوان یک بازی فرعی و البته آرکید انتظارات زیادی داشت ولی به‌شخصه از افت کیفیت بخش داستانی بهت زده‌ام. با اینکه ایده‌ی اولیه‌ی بازی و استفاده از حلقه‌ی تکرار بسیار ناب و فوق‌العاده به نظر می‌رسد، ولی در هر صورت پرداخت نهایی انتظار هواداران یک داستان ناب را برآورده نمی‌کند. البته نباید از ارزش‌های این عنوان کوچک گذشت؛ زیرا معتقدم این بازی حکم تمرینی را برای تیم سازنده آلن داشته است. منبع":bazinama.com